کمربند ایمنی و هارنس کوهنوردی

پارسیان اوستام: ۰۲۱۶۶۷۶۵۴۰۵

اختراع هارنس سنگنوردی به ژان ایمینک، کوهنورد زن هلندی در اواخر قرن نوزدهم نسبت داده شدهاست.[8] برخی از اولین هارنسهای سنگنوردی در انگلستان در اوایل دهه 1960 توسط آلن واترهاوس، پاول سدون و تونی هوارد در کارخانه ساخت تجهیزات سنگنوردی ترول طراحی کردند، ابداع شد.[9] هارنس سنگنوردی طراحی شده توسط کوهنورد بریتانیایی دون ویلانز توسط کمپانی ترول در سال 1970 برای استفاده در اکسپدیشن رخ جنوبی کوه آناپورنا ساخته شد. اندکی بعد به تولید انبوه رسید و خیلی زود در سراسر جهان محبوب شد.[10] ژان ایمینک - سال 1893 بر روی صخرههای کلاین زین صندلی صعود یا هارنس در دهه 1960 توسط کوهنوردان یوسمیتی اختراع شد. اولین نوآوری به نام کمربند سوامی (Swami Belt) بود که چندین حلقه بافته شده به دور تا دور کمر بود. سپس به سرعت صندلی سوامی دستخوش تغییرات گشت، این هارنس با استفاده از تسمههای محکم بافته شده، از جمله حلقههای پا و یک حلقه کمر یکپارچه ارائه شد. هنگامی که طرح استاندارد شبیه به صندلی / هارنس سنگنوردی امروزی فراهم شد، تأمین کنندگان تجهیزات کوهنوردی شروع به ساختن آنها با دوخت و جایگزینی گرهها کردند. صندلی سوامی (Swami) از طریق مقاله ای در Summit Magazine در اواسط دهه 60 در میان سنگنوردان جهان شهرت یافت. هارنس امروزی دوخته شده بعدها با کمک تکنولوژی دوخت به شکل امروزی تغییر کردند.هارنس سنگنوردی (به انگلیسی: Climbing Harness) یا صندلی سنگنوردی که به آن تونیک نیز گفته میشود یکی از تجهیزات کوهنوردی که برای صخرهنوردی و کار در ارتفاع ساخته شدهاست، به منظور صعود، فرود یا سایر فعالیتهایی است که نیاز به استفاده از طناب برای دسترسی با ایمنی بیشتر است مانند دسترسی با طناب، کار در ارتفاعات و غیره دارد. به وسیله هارنس فرد از کارگاه ایجاد شده خود را محکم و ایمنی کار را بالا میبرد.[1] با توجه به الگوهایی استاندارد به راحتی با کمک یک طنابچه (حداقل 7 متر به قطر 7 میلیمتر) یا تسمه استاندارد با روشهای متفاوت و متدوال میتوان هارنس ساخت، با بستن آن به دور کمر (بالای استخوان لگن) و ایجاد حلقههایی به دور پاها، اما این کار برای فعالیتهای جدی و کاربری طولانی توصیه نمیشود زیرا برای فرد استفادهکننده دردآور و فاقد راحتی است مگر آنکه فرد استفادهکننده از این نوع هارنس سبک وزن، باشد. استفاده این روش میتواند بسیار خطرساز نیز باشد و تحت بار و شوک جدی به بدن فرد صدمه وارد کند بدین رو توصیه میشود فقط از هارنسهای استاندارد ساخته شده توسط شرکتهای معتبر استفاده شود. هارنسهای تولید شده برای فعالیتهای ورزشی از سه حلقه اصلی تشکیل شدهاست، یک حلقه برای کمر و دو حلقه برای پاها، حلقههای پا برای تقسیم نیرو و جلوگیری به آسیب به شکم و دیافراگم طراحی شدهاست. همچنین نیز در هارنسهای استاندارد حلقههایی کوچکی برای حمل تجهیزات مانند کارابینها، ابزارهای حمایت، فرود و… در کنار حلقه کمری تعبیه شدهاست و حدوداً تا حداکثر 5 کیلوگرم نیرو را تحمل میکنند؛ و نیز دو بند نازک از حلقه کمری به دو حلقهٔ پا متصل شده تا این حلقهها در لحاظ بی باری از حلقه کمر فاصله نگرفته و در جای استاندارد خود ثابت قرار بگیرند. همچنین در این هارنسها بالشتکهایی استاندارد برای راحتی و جذب نیرو، و بندهایی برای سفت کردن حلقههای کمری و پاها متناسب با بدن فرد در نظر گرفته شدهاست. دو حلقه کوچه در جلوی هارنس برای اتصال به طناب و حلقه ای کوچک دیگری (حلقه حمایت) که این دو حلقه را به یکدیگر متصل کردهاست کارشناس فروش خانم زارع