نهال صنوبر نهال سپیدار

آرمین قاسمی: ۰۹۱۴۱۸۱۱۵۲۰ - ۰۹۳۰۱۸۱۱۵۲۰

نهالستان مهندس قاسمی سالانه با بیش از 500 هزار اصله تولید نهال صنوبر و فروش برای تمام ادارجات و شرکت در مناقصات فعالیت دارد صنوبر درختی است خزان پذیر که دارای ارتفاعی حدود 13-10 متر است.به دلیل سایه دهی این درخت از آن در مناطق مسکونی استفاده می شود. گونه های صنوبر در ایران : در مجموع چهار گونه صنوبر در ایران وجود دارد که عبارتند از : 1- تبریزی← 1- تبریزی 2- شالک 2- کبوده یا سپیدار ← 1- کبود شیرازی 2- کبود بومی 3- سپید پلت 4- پده 1 تبریزی ← این دختان بیشتر در مناطق سردسیر و معتدله می رویند و به علت نیاز شدید به اب بیشتر در حاشیه رودخانه های دایمی و مسیر های آبیاری دیده می شوند . ویژگی های این دخت عبارتند از 1- تنه صاف و قد کشیده 2- تاج دوکی و باریک 3- شاخه های متمایل به تنه که تاج بسته ای را شکل میدهد 4- پوست خاکستری که در پیری متمایل به خاکستری تیره می شود . این درخت به نامهای چون تبریزی آقا قواج وراجی معروف است و بیشتر قلمستان های انبوه صنوبر از این گونه درختان می باشد . شالک ← در این گونه تاج کاملا باز و شاخه ها نیز از یک دیگر باز هستند تنه ی آنها ناصاف تر از تبریزی ها است این درختان شاخه های قطور و متعددی تولید میکنند و به علت تنه ی کوتاهتر و سهخه های متعدد در مقایسه با تبریزی کاشت کوتری دارند . شالک به نامهای چون ( اشنک ، دلهراجی و ایری قلمه ) نیز نعروف است . گونه شالک در حاشیه رودخانه های زنجان رود و دیگر مناطق معتدله سرد کشور دیده می شود . 2 کبوده یا سپیدار ← این گون بیشتر در مناطق خشک و نیمه خشک در حاشیه رودها و مسیرهای آبیاری دیده می شود البته در مناطق سردسیری و معتدله هم کاشت آم متداول است تفاوت عمده آن با تبریزی ها در تنه ی صاف – سفید و شیری رنگ آن است که در پیری به شیری متمایل به خاکستری با شکاف هاتی کوچک به شکل چشم دار میاید . پشت برگ این درختان پوشیده از کرک سفید رنگ می باشد . این درخت به نا م هایی همچون کبوده شال آلاچناروکلمبور معروف است کبود شیرازی ← این گون دارای تاج باز گسترده و شاخه های متعدد است که گستردگی تاج و تعداد شاخه ها در مقایسه با شالک کم تر است . کبود بومی ← این گون دارای تاج بسته و متراکم و تنه ی سفید مایل به سبز زیتونی است . تفاوت آن با تبریزی ها در شکل برگ ، رنگ تنه و حالت شاخه هاست چرا که بر خلاف تبریزی ها شاخه ها کاملا به تنه نمی چسبند 3 سپید پلت ← این گون بومی جنگل های شمال کشور بویژه مناطق جلگه ای می باشد . دارای شاخه های باز و گسترده ای می باشد . برگ و تنه ی این درخت به کبود شبیه است ولی تنه ی آن خشن تر و دارای زوائه و شکاف بیشتر است . 4 پده ← در حاشیه رودخانه های گرمسیر کشور مانند رودخانه ی کارون و کرخه به دشکل بیشه به چشم می خورد همچنین در مناطق کویری سردسیر و خشک نیز اگر خاک مرطوب باشد رشد می کند . پده دارای مقاومت بیشتری نسبت به شوری خاک در مقایسه با دیگر صنوبر ها می باشد . این گونه به نامهایی همچون ( پده ، گردبید ، بید سمرقندی، پلک و پی چوب ) معروف است . روش کاست صنوبر ← کاشت صنهوبر در دو مرحله صورت می گیرد . تهیه نهال در خزانه 2- انتقال نهال به زمین اصلی 1- تهیه نهال در خزانه ← درختان صنوبر دارای استعداد رشد سریع در زمان کوتاه هستند . در خزانه نهال ها به تعداد زیاد و در منار یکدیگر کاشته می شوند و رقابت میان آن ها برای اب و مواد غذایی زیاد می باشد بنابر این زمین خزانه باید دارای چند ویژگی باشد . 1- زمین مورد نظر باید حاصلخیز ، یکدست ، بدون شیب ، دارای خاک غنی و عمیق با امکان دسترسی به آب فراوان و مطمئن باشد . 2- در مناطقی که احتیاج به آبیاری نیست سطح آب زیرزمینی باید در حدی باشد که در دسترسی ریشه ی نهال جوان قرار نگیرد و همچنین سطح آب نباید به حدی باشد که باعث خفگی ریشه شود . 3- زمین بایستی قبل از کاشت چندین بار شخم بخورد و در حین شخم و دیسک به ازای هر هکتار با 30 – 40 تن کود حیوانی کاملا پوسیده خاک تقویت شود . آفت درخت صنوبر نام آفت : 1- شته گال کیسه ای صنوبر Pemphigus borealis نحوه ی خسارت : خسارت این آفت مانندسایر افراد خانواده شته ها بصورت ضعیف شدن گیاه ودر ادامه عامل حمله سایرعوامل خسارت زا می باشدکه در صورت عدم مقابله با آفت ، زوال تدریجی درخت آلوده را بدنبال خواهدداشت. کنترل و مبارزه : -حذف مکانیکی گال ها ومعدوم نمودن آن ها - هرس شاخه های آلوده درتراکم های محدود -سمپاشی درختان با استفاده ازسموم شیمیایی سیستمیک مانند: کونفیدور، استامی پرایدو... 2- برگخوار صنوبر Chrysomela populi نحوه ی خسارت : حشرات کامل زمستان گذران به تدریج از اواسط تا اواخر فروردین ظاهر شده، پس از تغذیه از برگ های تازه صنوبر و جفت گیری، از اوایل اردیبهشت تخم ریزی را آغاز کردند. پیدایش لاروهای سن یک در نیمه اول اردیبهشت بوده و پس از طی سه سن لاروی، پیش شفیرگی و شفیرگی در نخستین نیمه خرداد اولین حشرات کامل نسل جدید ظاهر شدند.